Yurdum insanı çok acayip, “Ah nerde o eski İstanbul” der, “Bir zamanlar her yer bağ, bahçeydi” diye iç çeker de doğa katliamına sesi çıkmaz, sonra otobanın kenarında küçücük bir yeşillik buldu mu yatar yuvarlanır, ip atlar, mangal yapar.
Yemeğini yerken haberlerde kesilen, yanan ağaçlara bakar, bir de önündeki salataya; yangınlar, koca koca iş makineleri yutarken ağaçları, afiyetle mideye indirir yeşil marulu. Eh be marul beyinli kardeşim, bak gidecek yerin kalmadı, senin çocuğunun, torununun nefes alacak bir yeri olmayacak…
Bir de çıkıp politikacıları savunuyorsun, “Tamam biraz kestiler ama 3 milyar ağaç da diktiler”, diye; ya arkadaş nerede bu ağaçlar gözünle gördün mü. Zaten İBB Park ve Bahçeler Müdürlüğü verilerine göre 2004–20010 arası dikilen ağaç sayısı 1.005.000. (http://www.ibb.gov.tr/tr-TR/BilgiHizmetleri/Istatistikler/Documents/bldhizmetleri/2010/parkvebahceler_mud_2004-%202010.pdf ) Nerde bir milyon nerde 3 milyar…
İstanbul’un ciğerleri kuzey havzası da köprü, havaalanı, kanal derken erimeye başladı. Sadece 3. Köprü için kesilen ağaç sayısı 2 milyonu geçti (http://mobil.hurriyet.com.tr/istanbulda-1-milyon-610-bin-agac-daha-kesilecek-15041081). Bu katliama bir dur ✋ demek gerekmez mi artık.
Diyorum ki artık gerçekleri görsen, aklını başına toplasan… Destekten de geçtim, hiç değilse köstek olmasan…
Yorumlar